Van Bangkok naar Chiang Mai
17 Januari 2017 | Thailand, Ban Ton Krang
Terwijl ik dit typ verlaten we Bangkok met 90 km/uur in de bus. Hoewel we al Bangkok uit zijn blijft de geur (die naar een mix ruikt van oud fruit, ammoniak, gebakken insecten, wierook en uitlaatgassen) erg aanwezig.
Om eerlijk te zijn hadden we beiden niet veel verwachtingen van Bangkok, toch heeft het iets. De smalle steegjes waar heerlijke Pad-Thai (roerbak gerecht van rijstnoodles, verse groeten en als je een beetje geluk hebt tofu) verkocht wordt voor 30 BHT = 0,80 Euro cent en zodra je 4 stappen verder zet kun je verse granaatappelsap voor 50 BHT kopen.
Het hotel ligt op 15 min afstand van de drukke Khao San Road (hier kun je alles bekijken, voelen, inhaleren en eten/drinken). De drukke straat staat overdag vol met backpackers die op zoek zijn naar wijde "elephant pants" en Thaien die iedere 4 meter vragen "You need tuktuk? Ping pong shuttle? You want Massage?
'S avonds veranderen de straten in een grote club waar 7 soorten muziek door elkaar afgespeeld worden en we vragen ons af of mensen aan de bar zitten voor hun plezier of om zichzelf te martelen.
Ook het Thaise aanbod verbreedt zich, naast masseren kun je nu ook schorpioenen en diverse soorten insecten eten "You want laughing gas? "My friend you want suit?" You go see ping pong show?" Nee schudden wij naïef. Waarom iemand op dit tijdstip een ping pong show wilt bekijken was ons geheel onduidelijk (later legde een Thai ons uit dat dit een show is waar vrouwen objecten vanuit hun geslachtsorganen afvuurden, om het maar zo net mogelijk te omschrijven).
In ieder land die we tot nu bezocht hebben blijft het opvallend hoe vrouwen door mannen geëxploiteerd worden om geld te verdienen. Meer over dit onderwerp later.
We lopen verder naar een klein gezellig veganistisch restaurantje waar je op de grond zit om te eten en er op de menu kaart uitgelegd word hoe je in het Thais uitlegt dat je geen zuivel noch vlees eet.
We bezoeken samen met (voor ons gevoel) heel Thailand die van top tot teen zwart gekleed zijn en hun voormalige koning komen rouwen de Grand palace/ het Koninklijk Paleis.
De dagen daarop hebben we voornamelijk geslapen, gezwommen (het hotel had een zwembad) en uren door de stad gewandeld.
De planning was om na 3 dagen de nachttrein te pakken richting Chiang Mai zo'n 700 km ten noorden van Bangkok. Helaas waren de eerst volgende beschikbare plekken over een week, dat je planning in de soep loopt hoort bij het backpacken. Bangkok is leuk maar zo leuk ook weer niet.
We besluiten de volgende dag de buskaarten te boeken, om 19:30 worden we met de tuktuk afgezet bij het station en om 20:00 vertrekt de bus, de verwachte aankomsttijd is 06:00 verteld de Indiase reisgids/ 3 delige pakken verkoper bij ons hotel.
08:00 opstaan (Faouz is een ochtendmens en ik een vleermuis) lekker zwemmen en de Wat Pho de tempel van de liggende Boeddha te bezoeken. In tegenstelling tot het Koninklijk Paleis hangt er hier een oase van rust. De tempel is omringd door katten die een dutje doen onder de warme zon. We lopen nog wat rond en lezen over de tempel, Wat Pho is de grootste en oudste Wat (tempel) in Bangkok. We lopen naar binnen er ligt een Boeddha (46 meter lang en 15 meter hoog) bedekt met een gouden laag en rijkelijke versieringen.
Vervolgens lopen we terug richting het hotel, lezen wat en wachten geduldig (zo geduldig als ik kan, leerpuntje) op de tuktuk.
Het is nu 23:49 alle lichten in de bus zijn uit, Faouzi slaapt en terwijl ik dit typ val ook ik (tot mijn verbazing) langzamerhand in slaap.
Fan waan - Sweet dreams.
Om eerlijk te zijn hadden we beiden niet veel verwachtingen van Bangkok, toch heeft het iets. De smalle steegjes waar heerlijke Pad-Thai (roerbak gerecht van rijstnoodles, verse groeten en als je een beetje geluk hebt tofu) verkocht wordt voor 30 BHT = 0,80 Euro cent en zodra je 4 stappen verder zet kun je verse granaatappelsap voor 50 BHT kopen.
Het hotel ligt op 15 min afstand van de drukke Khao San Road (hier kun je alles bekijken, voelen, inhaleren en eten/drinken). De drukke straat staat overdag vol met backpackers die op zoek zijn naar wijde "elephant pants" en Thaien die iedere 4 meter vragen "You need tuktuk? Ping pong shuttle? You want Massage?
'S avonds veranderen de straten in een grote club waar 7 soorten muziek door elkaar afgespeeld worden en we vragen ons af of mensen aan de bar zitten voor hun plezier of om zichzelf te martelen.
Ook het Thaise aanbod verbreedt zich, naast masseren kun je nu ook schorpioenen en diverse soorten insecten eten "You want laughing gas? "My friend you want suit?" You go see ping pong show?" Nee schudden wij naïef. Waarom iemand op dit tijdstip een ping pong show wilt bekijken was ons geheel onduidelijk (later legde een Thai ons uit dat dit een show is waar vrouwen objecten vanuit hun geslachtsorganen afvuurden, om het maar zo net mogelijk te omschrijven).
In ieder land die we tot nu bezocht hebben blijft het opvallend hoe vrouwen door mannen geëxploiteerd worden om geld te verdienen. Meer over dit onderwerp later.
We lopen verder naar een klein gezellig veganistisch restaurantje waar je op de grond zit om te eten en er op de menu kaart uitgelegd word hoe je in het Thais uitlegt dat je geen zuivel noch vlees eet.
We bezoeken samen met (voor ons gevoel) heel Thailand die van top tot teen zwart gekleed zijn en hun voormalige koning komen rouwen de Grand palace/ het Koninklijk Paleis.
De dagen daarop hebben we voornamelijk geslapen, gezwommen (het hotel had een zwembad) en uren door de stad gewandeld.
De planning was om na 3 dagen de nachttrein te pakken richting Chiang Mai zo'n 700 km ten noorden van Bangkok. Helaas waren de eerst volgende beschikbare plekken over een week, dat je planning in de soep loopt hoort bij het backpacken. Bangkok is leuk maar zo leuk ook weer niet.
We besluiten de volgende dag de buskaarten te boeken, om 19:30 worden we met de tuktuk afgezet bij het station en om 20:00 vertrekt de bus, de verwachte aankomsttijd is 06:00 verteld de Indiase reisgids/ 3 delige pakken verkoper bij ons hotel.
08:00 opstaan (Faouz is een ochtendmens en ik een vleermuis) lekker zwemmen en de Wat Pho de tempel van de liggende Boeddha te bezoeken. In tegenstelling tot het Koninklijk Paleis hangt er hier een oase van rust. De tempel is omringd door katten die een dutje doen onder de warme zon. We lopen nog wat rond en lezen over de tempel, Wat Pho is de grootste en oudste Wat (tempel) in Bangkok. We lopen naar binnen er ligt een Boeddha (46 meter lang en 15 meter hoog) bedekt met een gouden laag en rijkelijke versieringen.
Vervolgens lopen we terug richting het hotel, lezen wat en wachten geduldig (zo geduldig als ik kan, leerpuntje) op de tuktuk.
Het is nu 23:49 alle lichten in de bus zijn uit, Faouzi slaapt en terwijl ik dit typ val ook ik (tot mijn verbazing) langzamerhand in slaap.
Fan waan - Sweet dreams.
-
17 Januari 2017 - 18:29
Jacqueline:
Hoi Faous en Ghazal! super leuk te lezen allemaal! Kijk uit naar jullie volgende verslag! Veel plezier en goeie reis. xxx Jacq. -
17 Januari 2017 - 20:32
Yonca:
Hi mooie mensjes!
Leuk dat jullie het naar jullie zin hebben daar en het met ons willen delen. Ik had twee ziekelijk goede Thaise pingpongers in gedachten met die ping pong show, people can always surprise you I guess.. Enjoy and I'm also looking forward for more stories xx hou van jullie -
18 Januari 2017 - 13:55
Reinier Opa:
Dat is dan het verre Oosten? Ping-pongen vanuit bepaalde lichaamsdelen van vrouwen... nou nou, maar ja je moet het alles natuurlijk enigszins luchtig zien?
Tenslotte is het voor jullie ook vakantie hè?
Mooie foto's ook, ja heb met plezier naar naar deze site gekeken. Ga zo door. Ik volg jullie met stijgende nieuwsgierigheid.
xx Opa. -
23 Januari 2017 - 19:10
0ma Steens:
Lieve Faouzy en Gazahl, leuk jullie verslag te lezen!Geniey er maar van en schrijf vlug weer een verslag.
Netjes blijven hoor! kusjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
