Vervolg Laos

De volgende bestemming is Luang prabang, een grote stad voor laotiaanse begrippen gelegen op ongeveer 3 uur rijden vanaf Nong khiaw. We worden met een busje opgehaald bij onze bungalow en vertrekken met nog 4 andere reizigers. Na 10 minuten rijden over de weg met de vele gaten stopt het busje in een klein dorp, er staan wat dorpelingen met koffers langs de weg die blijkbaar mee willen rijden. De bestuurder gooit de koffers achterin en de mensen stappen in. Nog geen 20 minuten later stoppen we weer en stappen er nog eens 2 passagiers in. We beseffen onderhand dat de chauffeur geen haast heeft, maar liever de tijd neemt om zijn bus te vullen om zo wat extra geld te verdienen. Na 4 uur van passagiers in- en uitladen zijn we aangekomen in Luang prabang, een duidelijk grotere stad met een vliegveld, meerdere busstations en een uitgebreid stadscentrum.
Het is ondertussen al middag, de gevoels temperatuur is minimaal 35 graden en we moeten met onze backpacks om op zoek naar ons hotel. Eerst even wat verkoeling in de vorm van een verse kokosnoot, die een oud vrouwtje met haar kapmes in een paar vlugge bewegingen klaarmaakt om leeg te drinken. We worden aangesproken door een man in zijn tuktuk, we geven hem de naam van ons hotel, maar hij heeft geen idee waar het ligt. Google maps helpt ons verder en 10 minuten later staan we voor ons hotel. We melden ons bij de receptie (tot zover ziet alles er redelijk uit) en een medewerker wijst ons naar de kamer. Het ziet er niet al te deftig uit, maar we gooien onze backpacks af zonder teveel op het simpele interieur van de kamer te letten. Het is al 4 uur en de avondmarkt, waar schijnbaar heerlijk eten te verkrijgen is, begint om 5 uur. We lopen een half uurtje naar het centrum, kijken wat rond en tussen 5 en 6 begeven we ons richting de straat van de "night market". Deze bestaat uit honderden marktkraampjes waar van alles te verkrijgen is; kleding, sleutelhangers, laotoaanse kunst, fruitshakes, warm eten en nog veel meer. Na een gezellige avond in het bruisende centrum lopen we rustig terug richting ons hotel. We willen een douche nemen na een lange dag, maar komen er snel achter dat deze niet zit aangesloten op de waterleiding. We bekijken de rest van de kamer, nu wel zorgvuldig en we merken dat voor dit hotel hygiëne geen prioriteit is. De ventilator aan het plafond is bedekt met een laag stof dat erop duidt dat deze als minimaal een jaar niet is schoongemaakt. Er ligt een laag stof en wat sigaretten peuken op de kast, de onderkant van onze voeten zijn nu zwart door de vieze vloer en de kussens, lakens en dekbedden zijn blijkbaar ook niet gewassen. We besluiten maar te gaan slapen in onze slaapzakken en checken de volgende ochtend meteen uit, ondanks het feit dat we al voor 2 nachten hadden betaald. Nu staan we weer op straat en hebben we geen hotel om onze spullen achter te laten. Op internet vinden we een mooi hotel die goede recenties heeft en we nemen een tuktuk in de juiste richting. Deze bestuurder heeft helaas geen idee waar het hotel zich bevindt dus we schakelen google maps weer in. Deze geeft achteraf gezien een verkeerde locatie aan en we staan nu langs een snelweg midden in de jungle, de tuktuk is onderhand al verder gereden. We besluiten een stuk terug te lopen naar een resort dat we onderweg hebben gezien. Daar kunnen we contact opnemen met het hotel en we worden na een uur opgehaald door de shuttle service van het hotel.

De volgende 2 nachten brengen we (samen met reusachtige salamanders en spinnen) door in een mooie bungalow omgeven door groen regenwoud, met olifanten die dagelijks voor ons balkon passeren onderweg naar de rivier om gewassen te worden door groepen toeristen. Ook in dit hotel, hoe luxe het ook was, ondervonden we voor de zoveelste keer dat laotianen niet van afgesproken tijden houden. De bus die op "vaste tijden" vanaf het hotel naar het centrum zou vertrekken, ging dan ook ELKE keer minimaal een uur te laat. Dit was geen probleem, we hebben nooit echt haast. Alleen op de dag van vertrek was het niet zo fijn dat de bestuurder onderweg naar het busstation opeens een omweg nam die ons door de hele stad leidde. Net optijd bij de aangekomen zien we een groep backpackers staan.
We tellen er 14 inclusief koffers, backpacks en handbagage terwijl er normaal gesproken plek is voor 12 passagiers in de minivans. Deze minivan heeft zo te zien ook geen bagage rek op het dak waar altijd de tassen worden opgeslagen tijdens de rit. De chauffeur krabt even aan z'n hoofd en komt dan met de slimme oplossing om eerst alle bagage in de bus te proppen, waar wij vervolgens met z'n allen op, onder en tussenin mogen gaan zitten. Na 4 uur bekneld te zitten komen we aan bij het plaatsje Vang vieng, een backpackers paradijs, bekend om de vele toeristen die hier heen reizen om te zuipen, tuben op de rivier en de tv-serie Friends te kijken die hier elke dag heel de dag wordt uitgezonden in bijna alle café's. We zijn het vele reizen nu een beetje zat en willen een paar dagen rust, hiervoor is Vang vieng misschien niet de ideale plek, maar we maken er het beste van. Onze 4 dagen in dit drukke dorp brengen we vooral ver weg van alle drukte door.

We bezoeken de grotten net buiten het dorp en nemen een duik in het helder blauwe water van de Nam song rivier. We kijken wat tv en drinken oneindig veel fruitshakes.(niet te verwarren met de "happy shakes" die overal worden aangeboden, deze worden gemaakt met paddestoelen die hevige hallucinaties opwekken) Zonder enige verdere problemen nemen we een paar dagen later de bus naar de hoofdstad van Laos, Vientiane.